王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷,明崇祯十三年(1640)王铎49岁作,纸本530.7*29.6厘米,北京故宫博物院藏。

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

该文章所属专题:王铎书法

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

王铎行书奉点苍老乡亲五言律诗卷

蕣华谁道色殊众,朱华日日滋。馨香初不播,开落岂无时。已觉蕊俱坠,还言阴未移。托根应悔浅,暂被惠风吹。其二 何堪矜灼灼,永日媚帘栊。朱紫偏能夺,高低也自同。谲形叨湛露,弱性痿严风。仍妒苍松否,寒冬老石丛。近作奉点苍老乡亲正之味之,王铎忝错同里,故称亲云。庚辰七月。

该文章所属专题:王铎书法
© 版权声明
THE END
喜欢就支持一下吧
点赞0 分享